Działalność Lucky Chetri oraz jej nepalskiej organizacji Empowering Women of Nepal poznaliśmy kilka lat temu.mu. Byliśmy poruszeni historiami młodych dziewcząt, spośród których wiele nie potrafiło się uczesać, pisać i czytać, a w wieku 10 – 12 lat wychodziły za mąż rodząc dzieci wkrótce potem. One nigdy nie miały możliwości wyboru innej drogi życiowej. Pomysł na naszą współpracę skrystalizował się w październiku 2005 roku, podczas wspólnego spotkania w Alpach (Ewy Konczal, współzałożyciela Czarodziejskiej Góry i Lucky Chetri, założycielki Empowering Women of Nepal Association – EWN).

Organizacja Lucky jest jedyną w Nepalu, która oferuje trekkingi z kobietami przewodnikami. Lucky od ponad 10 lat szkoli z powodzeniem młode dziewczyny z himalajskich wiosek, uczy je angielskiego, geografii, historii regionu, przebywania wśród zwykłych ludzi. Dla młodych kobiet to przepustka do nowego życia – zdobycia wykształcenia, poprawy sytuacji ekonomicznej swoich bliskich. Kobiety zarabiają na swoje utrzymanie a nadwyżki przeznaczane są na dalsze szkolenia i edukację młodych kobiet. Wraz z intensywnym rozwojem turystyki, zwiększa się zainteresowanie górskimi wędrówkami, szczególnie w wyżej położone, zaśnieżone tereny Himalajów. Trekkingi w góry wysokie (szczyty trekkingowe są do wysokości 6500 m. n.p.m) wymagają szczególnego przygotowania i szkolenia zimowego, wiedzy nt. lawin, poruszania się w warunkach zimowych, korzystania ze sprzętu wspinaczkowego (liny, czekany, raki). Paradoksalnie, w Nepalu nie prowadzi się żadnych szkoleń przygotowujących kobiety do takiej roli. Obsługujący wyprawy wysokogórskie i trekingowe mężczyźni zdobywają doświadczenie podczas wypraw i trekkingów, ucząc się od zagranicznych uczestników wypraw. Ta wiedza i to doświadczenie jest niedostępne dla kobiet. Nie są one pracownikami agencji turystycznych w roli przewodników, a jedynie w roli kucharzy czy tragarzy.

Dlatego postanowiliśmy podzielić się wiedzą i doświadczeniem wspinaczkowym i pomóc młodym kobietom z Nepalu, dla kórych góry stały się pomostem do nowego życia.

Pionierski pomysł na szkolenie wiejskich młodych kobiet na przewodników górskich był dla nas wyjątkowy. Od pomysłu przeszliśmy do realizacji. Wsparcie Artura Hajzera, szefa HiMountain i Martyny Wojciechowskiej, naczelnej National Geographic było nieocenione. A pomysł na ogólnopolską zbiórkę odzieży i sprzętu wysokościowego pozwolił na zgromadzenie niezbędnego ekwipunku dla nepalskich kobiet. Na apel a Travelerze odpowiedziało również kilka osób, które wsparły nas finansowo. Za te środki zakupiliśmy brakujący sprzęt ciężki czyli liny, raki, i czekany, które przekazaliśmy dziewczynom w Nepalu. Dzięki wsparciu firmy kurierskiej DPD cargo z transportem odzieży dotarło bezpiecznie do Nepalu. Później już była realizacja I szkolenia, połączonego ze zdobyciem Tent Peak, która okazała się dużym wyzwaniem.
Ze względu na pozytywny odbiór szkolenia zimą 2008 roku EWN pozyskało środki finansowe na bardziej zaawansowane szkolenie, a Czarodziejska Góra na przeloty instruktorów. W listopadzie i grudniu 2009 odbyło się drugie szkolenie wysokogórskie połączone ze zdobyciem Chulu West (6700 m). Szkolenie koncentrowało się na przygotowaniu młodych przewodniczek do pełnienia roli trenerów dla kolejnych grup kobiet, planujących zmienić swoje życie na lepsze i znaleźć możliwość zatrudnienia. Ponownie dzięki wsparciu firmy DPD do Nepalu przylatuje cargo z Polski zawierające przede wszystkim specjalistyczną odzież i sprzęt górski przekazany nam przez firmę SALEWA Polska, która stała się oficjalnym partnerem projektu.

Te bezprecedensowe szkolenia przyniosły wiele rezultatów. Przede wszystkim nagłośnienie sukcesu zdobycia zimowego szczytu Tent Peak przez młode Nepalki, zwróciło uwagę na problem zatrudnienia kobiet w turystyce górskiej w Nepalu. Nepal Mountaineering Association zorganizowało pierwsze szkolenie wysokogórskie dla kobiet przewodników. Podobny efekt medialny i wydźwięk miało zdobycie kolejnego, już wyższego i bardziej wymagającego szczytu jakim było Chulu West. Jednym z najważniejszych efektów szkolenia było udowodnienie tradycyjnemu społeczeństwu nepalskiemu, że kobiety również mogą się zawodowo rozwijać w dziedzinie turystyki. Wiele innych młodych kobiet zwróciło się również do Empowering Women of Nepal celem zdobycia zawodu i umiejętności przewodnika trekkingowego, a w przyszłości również wysokogórskiego.